βλακεία

Grec

Étymologie

Du grec ancien βλακεία, blakeía (« paresse, stupidité »), de βλάξ, βλακός (« imbécile, stupide »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	βλακεία	οι	βλακείες
Génitif	της	βλακείας	των	βλακειών
Accusatif	τη(ν)	βλακεία	τις	βλακείες
Vocatif		βλακεία		βλακείες

βλακεία (vlakía) \Prononciation ?\ féminin

1. Idiotie.

Dérivés

• βλάκας

Apparentés étymologiques

• βλακεύω