Grec modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien θηλυκός, thêlukós.

Adjectif modifier

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif θηλυκός θηλυκή θηλυκό
génitif θηλυκού θηλυκής θηλυκού
accusatif θηλυκό θηλυκή θηλυκό
vocatif θηλυκέ θηλυκή θηλυκό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif θηλυκοί θηλυκές θηλυκά
génitif θηλυκών θηλυκών θηλυκών
accusatif θηλυκούς θηλυκές θηλυκά
vocatif θηλυκοί θηλυκές θηλυκά

θηλυκός, thilikós \θi.li.ˈkɔs\

  1. Féminin, femelle.
  2. (Grammaire) Féminin.

Synonymes modifier

Références modifier

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (θηλυκός)

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

Adjectif dérivé de θῆλυς, thễlus (« femme »), avec le suffixe -ικός, -ikós.

Adjectif modifier

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif θηλυκός θηλυκή θηλυκόν
vocatif θηλυκέ θηλυκή θηλυκόν
accusatif θηλυκόν θηλυκήν θηλυκόν
génitif θηλυκοῦ θηλυκῆς θηλυκοῦ
datif θηλυκ θηλυκ θηλυκ
cas duel
masculin féminin neutre
nominatif θηλυκώ θηλυκά θηλυκώ
vocatif θηλυκώ θηλυκά θηλυκώ
accusatif θηλυκώ θηλυκά θηλυκώ
génitif θηλυκοῖν θηλυκαῖν θηλυκοῖν
datif θηλυκοῖν θηλυκαῖν θηλυκοῖν
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif θηλυκοί θηλυκαί θηλυκά
vocatif θηλυκοί θηλυκαί θηλυκά
accusatif θηλυκούς θηλυκάς θηλυκά
génitif θηλυκῶν θηλυκῶν θηλυκῶν
datif θηλυκοῖς θηλυκαῖς θηλυκοῖς

θηλυκός, thêlukós *\tʰɛː.lʉ.ˈkos\

  1. Du sexe féminin.
  2. Du genre féminin.

Références modifier