νίκη
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Nominatif | η | νίκη | οι | νίκες |
Génitif | της | νίκης | των | νικών |
Accusatif | τη(ν) | νίκη | τις | νίκες |
Vocatif | νίκη | νίκες |
νίκη (níki) \ˈni.ci\ féminin
Dérivés modifier
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- De νεῖκος, neîkos (« querelle »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | νίκη | αἱ | νῖκαι | τὼ | νίκα |
Vocatif | νίκη | νῖκαι | νίκα | |||
Accusatif | τὴν | νίκην | τὰς | νίκας | τὼ | νίκα |
Génitif | τῆς | νίκης | τῶν | νικῶν | τοῖν | νίκαιν |
Datif | τῇ | νίκῃ | ταῖς | νίκαις | τοῖν | νίκαιν |
νίκη, níkē féminin
Antonymes modifier
Dérivés modifier
- Θεσσαλονίκη (« Thessalonique »)
- Νικόδημος (« Nicodème »)
- Νικόλαος (« Nicolas »)
Prononciation modifier
- *\nǐː.kɛː\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈni.ke\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈni.ki\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈni.ci\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈni.ci\ (Constantinople (XVe siècle))