Voir aussi : Νίκη, Νίκῃ, νίκῃ

Grec modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif η  νίκη οι  νίκες
Génitif της  νίκης των  νικών
Accusatif τη(ν)  νίκη τις  νίκες
Vocatif νίκη νίκες

νίκη (níki) \ˈni.ci\ féminin

  1. Victoire.

Dérivés modifier

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

De νεῖκος, neîkos (« querelle »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif νίκη αἱ νῖκαι τὼ νίκα
Vocatif νίκη νῖκαι νίκα
Accusatif τὴν νίκην τὰς νίκας τὼ νίκα
Génitif τῆς νίκης τῶν νικῶν τοῖν νίκαιν
Datif τῇ νίκ ταῖς νίκαις τοῖν νίκαιν

νίκη, níkē féminin

  1. Victoire.

Antonymes modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier