Grec modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien νεκρός, nekrós.

Adjectif modifier

cas singulier
masculin féminin neutre
nominatif νεκρός νεκρή νεκρό
génitif νεκρού νεκρής νεκρού
accusatif νεκρό νεκρή νεκρό
vocatif νεκρέ νεκρή νεκρό
cas pluriel
masculin féminin neutre
nominatif νεκροί νεκρές νεκρά
génitif νεκρών νεκρών νεκρών
accusatif νεκρούς νεκρές νεκρά
vocatif νεκροί νεκρές νεκρά

νεκρός, nekrós \nɛ.ˈkɾɔs\

  1. Mort.

Synonymes modifier

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ο  νεκρός οι  νεκροί
Génitif του  νεκρού των  νεκρών
Accusatif τον  νεκρό τους  νεκρούς
Vocatif νεκρέ νεκροί

νεκρός (nekrós) \nɛ.ˈkɾɔs\

  1. Mort.

Références modifier

  • Λεξικό της κοινής νεοελληνικής, Fondation Manolis Triantafyllidis, 1998 (νεκρός)

Grec ancien modifier

Étymologie modifier

De νέκυς, nékus (« mort »), apparenté au latin neco (« tuer »).

Adjectif modifier

νεκρός, nekrós *\Prononciation ?\

  1. Mort.

Dérivés modifier

Nom commun modifier

νεκρός, nekrós masculin

  1. Mort, cadavre.
    • κλυτὰ ἔθνεα νεκρῶν — (Od.10.526)

Références modifier