περιστροφή

Grec

Étymologie

Du grec ancien περιστροφή, peristrophê.

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel
Nominatif	η	περιστροφή	οι	περιστροφές
Génitif	της	περιστροφής	των	περιστροφών
Accusatif	τη(ν)	περιστροφή	τις	περιστροφές
Vocatif		περιστροφή		περιστροφές

περιστροφή \pɛ.ɾi.stɾɔ.ˈfi\ féminin

1. Révolution, rotation, tour, tournoiement.

Grec ancien

Étymologie

Déverbal de περιστρέφω, peristréphô, voir στροφή, strophê (« tournure, action de tourner »).

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	περιστροϕή	αἱ	περιστροϕαί	τὼ	περιστροϕά
Vocatif		περιστροϕή		περιστροϕαί		περιστροϕά
Accusatif	τὴν	περιστροϕήν	τὰς	περιστροϕάς	τὼ	περιστροϕά
Génitif	τῆς	περιστροϕῆς	τῶν	περιστροϕῶν	τοῖν	περιστροϕαῖν
Datif	τῇ	περιστροϕῇ	ταῖς	περιστροϕαῖς	τοῖν	περιστροϕαῖν

περιστροφή, peristrophê féminin

1. Jet, lancer d’un palet.
2. Évolution, rotation.
3. Échange de relations.

Références

• Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
• « περιστροφή », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage