φυλακή
Grec modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien φυλακή.
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | η | φυλακή | οι | φυλακές |
| Génitif | της | φυλακής | των | φυλακών |
| Accusatif | τη(ν) | φυλακή | τις | φυλακές |
| Vocatif | φυλακή | φυλακές | ||
φυλακή (filakí) \Prononciation ?\ féminin
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- De φυλάσσω, phulássô (« garder »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | φυλακή | αἱ | φυλακαί | τὼ | φυλακά |
| Vocatif | φυλακή | φυλακαί | φυλακά | |||
| Accusatif | τὴν | φυλακήν | τὰς | φυλακάς | τὼ | φυλακά |
| Génitif | τῆς | φυλακῆς | τῶν | φυλακῶν | τοῖν | φυλακαῖν |
| Datif | τῇ | φυλακῇ | ταῖς | φυλακαῖς | τοῖν | φυλακαῖν |
φυλακή, phulakế *\pʰy.la.ˈkɛː\ féminin
- Garde, surveillance, vigile, vigilance.
- φυλακὴν φυλάττειν — (Xénophon)
- monter la garde
- φυλακὴν φυλάττειν — (Xénophon)
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Latin : phylaca
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage