ὀφθαλμός
: οφθαλμός
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | ὀφθαλμός | οἱ | ὀφθαλμοί | τὼ | ὀφθαλμώ |
| Vocatif | ὀφθαλμέ | ὀφθαλμοί | ὀφθαλμώ | |||
| Accusatif | τὸν | ὀφθαλμόν | τοὺς | ὀφθαλμούς | τὼ | ὀφθαλμώ |
| Génitif | τοῦ | ὀφθαλμοῦ | τῶν | ὀφθαλμῶν | τοῖν | ὀφθαλμοῖν |
| Datif | τῷ | ὀφθαλμῷ | τοῖς | ὀφθαλμοῖς | τοῖν | ὀφθαλμοῖν |
ὀφθαλμός, ophthalmós *\opʰ.tʰal.ˈmos\ masculin (Ancienne écriture : ὀϕϑαλμός)
- (Anatomie) Œil.
Ἐν ὀφθαλμοῖς ὁρᾶν.
- Voir de ses propres yeux.
Ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος.
— (L’Exode, 21, 23-25)- Œil pour œil, dent pour dent.
- Vue.
Στέρησις ὀφθαλμῶν.
- Perte temporaire de la vue.
Dérivés modifier
- αἰγόφθαλμος
- αἰλουρόφθαλμος
- αἰωνόφθαλμος
- ἀνόφθαλμος
- ἀντόφθαλμος
- ἀραιόφθαλμος
- ἀττελεβόφθαλμος
- βούφθαλμος
- δυσόφθαλμος
- ἐξόφθαλμος
- ἑτερόφθαλμος
- εὐόφθαλμος
- γερανόφθαλμος
- γλαυκόφθαλμος
- γοργόφθαλμος
- ἡδυόφθαλμος
- κοιλόφθαλμος
- λαγόφθαλμος
- λαγώφθαλμος
- λαμπρόφθαλμος
- λευκόφθαλμος
- λιρόφθαλμος
- λοξόφθαλμος
- λυκόφθαλμος
- μαλακόφθαλμος
- μεγαλόφθαλμος
- μελανόφθαλμος
- μεσόφθαλμος
- μικρόφθαλμος
- μονόφθαλμος
- μυριόφθαλμος
- ὀφθαλμία (ophtalmie)
- παντόφθαλμος
- πλατυόφθαλμος
- πολυόφθαλμος
- πονηρόφθαλμος
- πυκνόφθαλμος
- ῥιψόφθαλμος
- σκληρόφθαλμος
- σκοροδόφθαλμος
- στερνόφθαλμος
- ταυρόφθαλμος
- τριόφθαλμος
- τρυφερόφθαλμος
- ὑγρόφθαλμος
- ὑόφθαλμος
- ὑψόφθαλμος
- ὡραιόφθαλμος
- χαροπόφθαλμος
Synonymes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage