Luxembourgeois modifier

Étymologie modifier

Emprunté au verbe français abîmer.

Verbe modifier

Infinitif abiméieren
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé abiméiert
Indicatif
Présent ech abiméieren
du abiméiers
hien, si, hatt abiméiert
mir abiméieren
dir abiméiert
si abiméieren
Passé
composé
ech hunn abiméiert
du hues abiméiert
hien, si, hatt huet abiméiert
mir hunn abiméiert
dir hutt abiméiert
si hunn abiméiert
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat abiméiert
du has abiméiert
hien, si, hatt hat abiméiert
mir haten abiméiert
dir hat abiméiert
si haten abiméiert
Futur I ech wäert abiméieren
du wäerts abiméieren
hien, si, hatt wäert abiméieren
mir wäerten abiméieren
dir wäert abiméieren
si wäerten abiméieren
Futur II ech wäert abiméiert hunn
du wäerts abiméiert hunn
hien / si, hatt wäert abiméiert hunn
mir wäerten abiméiert hunn
dir wäert abiméiert hunn
si wäerten abiméiert hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif abiméieren
du géifs abiméieren
hien, si, hatt géif abiméieren
mir géifen abiméieren
dir géift abiméieren
si géifen abiméieren
Conditionnel
passé
ech hätt abiméiert
du häss abiméiert
hien, si, hatt hätt abiméiert
mir hätten abiméiert
dir hätt abiméiert
si hätten abiméiert
Impératif
abiméier!
abiméiert!

abiméiere(n) \Prononciation ?\ transitif

  1. Abîmer, endommager.

Notes modifier

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « abiméiere » est utilisé.

Synonymes modifier