Luxembourgeois modifier

Étymologie modifier

Du verbe briechen (« casser ») avec le préfixe verbal an-.

Verbe 1 modifier

Infinitif abriechen
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé agebrach
Indicatif
Présent ech briechen an
du bréchs an
hien, si, hatt brécht an
mir briechen an
dir briecht an
si briechen an
Passé
composé
ech hunn agebrach
du hues agebrach
hien, si, hatt huet agebrach
mir hunn agebrach
dir hutt agebrach
si hunn agebrach
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat agebrach
du has agebrach
hien, si, hatt hat agebrach
mir haten agebrach
dir hat agebrach
si haten agebrach
Futur I ech wäert abriechen
du wäerts abriechen
hien, si, hatt wäert abriechen
mir wäerten abriechen
dir wäert abriechen
si wäerten abriechen
Futur II ech wäert agebrach hunn
du wäerts agebrach hunn
hien / si, hatt wäert agebrach hunn
mir wäerten agebrach hunn
dir wäert agebrach hunn
si wäerten agebrach hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif abriechen
du géifs abriechen
hien, si, hatt géif abriechen
mir géifen abriechen
dir géift abriechen
si géifen abriechen
Conditionnel
passé
ech hätt agebrach
du häss agebrach
hien, si, hatt hätt agebrach
mir hätten agebrach
dir hätt agebrach
si hätten agebrach
Impératif
briech an!
briecht an!

abrieche(n) \Prononciation ?\ transitif

  1. Enfoncer (briser).
    • D’Pompjeeën hunn d’Dier missen abriechen, fir de Leit zu Hëllef ze kommen. : Les pompiers ont dû défoncer la porte pour venir en aide aux gens.
  2. Démolir (une construction).
    • Säit se d’Mauer agebrach hunn, ass hire Salon vill méi grouss. : Depuis qu’ils ont démoli le mur, leur salon est beaucoup plus grand.

Synonymes modifier

Verbe 2 modifier

Infinitif abriechen
Verbe auxiliaire sinn
Participe passé agebrach
Indicatif
Présent ech briechen an
du bréchs an
hien, si, hatt brécht an
mir briechen an
dir briecht an
si briechen an
Passé
composé
ech sinn agebrach
du bass agebrach
hien, si, hatt ass agebrach
mir sinn agebrach
dir sidd agebrach
si sinn agebrach
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech war agebrach
du waars agebrach
hien, si, hatt war agebrach
mir waren agebrach
dir waart agebrach
si waren agebrach
Futur I ech wäert abriechen
du wäerts abriechen
hien, si, hatt wäert abriechen
mir wäerten abriechen
dir wäert abriechen
si wäerten abriechen
Futur II ech wäert agebrach sinn
du wäerts agebrach sinn
hien / si, hatt wäert agebrach sinn
mir wäerten agebrach sinn
dir wäert agebrach sinn
si wäerten agebrach sinn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif abriechen
du géifs abriechen
hien, si, hatt géif abriechen
mir géifen abriechen
dir géift abriechen
si géifen abriechen
Conditionnel
passé
ech wier agebrach
du wiers agebrach
hien, si, hatt wier agebrach
mir wieren agebrach
dir wiert agebrach
si wieren agebrach
Impératif
briech an!
briecht an!

abrieche(n) \Prononciation ?\ intransitif

  1. S’introduire par effraction.
    • Den Déif ass dës Nuecht an zwee Haiser agebrach. : Le voleur s’est introduit cette nuit dans deux maisons.
  2. Crouler (tomber en s’affaissant).
    • Den Daach ass ënnerem Gewiicht vum Schnéi agebrach. : Le toit a croulé sous le poids de la neige.

Synonymes modifier

Notes modifier

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « abrieche » est utilisé.