accuséieren
Luxembourgeois modifier
Étymologie modifier
- Emprunt du verbe français.
Verbe modifier
| Infinitif | accuséieren | |||
|---|---|---|---|---|
| Verbe auxiliaire | hunn | |||
| Participe passé | accuséiert | |||
| Indicatif | ||||
| Présent | ech accuséieren du accuséiers hien, si, hatt accuséiert mir accuséieren dir accuséiert si accuséieren |
Passé composé |
ech hunn accuséiert du hues accuséiert hien, si, hatt huet accuséiert mir hunn accuséiert dir hutt accuséiert si hunn accuséiert | |
| Prétérit | verbe sans prétérit | Plus-que-parfait | ech hat accuséiert du has accuséiert hien, si, hatt hat accuséiert mir haten accuséiert dir hat accuséiert si haten accuséiert | |
| Futur I | ech wäert accuséieren du wäerts accuséieren hien, si, hatt wäert accuséieren mir wäerten accuséieren dir wäert accuséieren si wäerten accuséieren |
Futur II | ech wäert accuséiert hunn du wäerts accuséiert hunn hien / si, hatt wäert accuséiert hunn mir wäerten accuséiert hunn dir wäert accuséiert hunn si wäerten accuséiert hunn | |
| Conditionnel | ||||
| Conditionnel présent |
ech géif accuséieren du géifs accuséieren hien, si, hatt géif accuséieren mir géifen accuséieren dir géift accuséieren si géifen accuséieren |
Conditionnel passé |
ech hätt accuséiert du häss accuséiert hien, si, hatt hätt accuséiert mir hätten accuséiert dir hätt accuséiert si hätten accuséiert | |
| Impératif | ||||
| accuséier! accuséiert! | ||||
accuséiere(n) \a.ky.ˈze.jə.ʁən\ transitif
Notes modifier
La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « accuséiere » est utilisé.
Synonymes modifier