Luxembourgeois modifier

Étymologie modifier

Emprunt du verbe français adapter.

Verbe 1 modifier

Infinitif adaptéieren
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé adaptéiert
Indicatif
Présent ech adaptéieren
du adaptéiers
hien, si, hatt adaptéiert
mir adaptéieren
dir adaptéiert
si adaptéieren
Passé
composé
ech hunn adaptéiert
du hues adaptéiert
hien, si, hatt huet adaptéiert
mir hunn adaptéiert
dir hutt adaptéiert
si hunn adaptéiert
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat adaptéiert
du has adaptéiert
hien, si, hatt hat adaptéiert
mir haten adaptéiert
dir hat adaptéiert
si haten adaptéiert
Futur I ech wäert adaptéieren
du wäerts adaptéieren
hien, si, hatt wäert adaptéieren
mir wäerten adaptéieren
dir wäert adaptéieren
si wäerten adaptéieren
Futur II ech wäert adaptéiert hunn
du wäerts adaptéiert hunn
hien / si, hatt wäert adaptéiert hunn
mir wäerten adaptéiert hunn
dir wäert adaptéiert hunn
si wäerten adaptéiert hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif adaptéieren
du géifs adaptéieren
hien, si, hatt géif adaptéieren
mir géifen adaptéieren
dir géift adaptéieren
si géifen adaptéieren
Conditionnel
passé
ech hätt adaptéiert
du häss adaptéiert
hien, si, hatt hätt adaptéiert
mir hätten adaptéiert
dir hätt adaptéiert
si hätten adaptéiert
Impératif
adaptéier!
adaptéiert!

adaptéiere(n) \a.dap.te.je.ʁən\ transitif

  1. Adapter, accorder.
    • Mir wëllen eis Infrastrukturen un déi nei Technologien adaptéieren.
      Nous voulons adapter nos infrastructures aux nouvelles technologies.
  2. (Art) Adapter (une pièce de théâtre, une musique...).
    • Wien huet dat Theaterstéck adaptéiert ?
      Quand la pièce de théâtre sera-t-elle adaptée ?

Synonymes modifier

Verbe 2 modifier

Infinitif adaptéieren
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé adaptéiert
Indicatif
Présent ech adaptéieren mech
du adaptéiers dech
hien, si, hatt adaptéiert sech
mir adaptéieren eis
dir adaptéiert iech
si adaptéieren sech
Passé
composé
ech hu mech adaptéiert
du hues dech adaptéiert
hien, si, hatt huet sech adaptéiert
mir hunn eis adaptéiert
dir hutt iech adaptéiert
si hu sech adaptéiert
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat mech adaptéiert
du has dech adaptéiert
hien, si, hatt hat sech adaptéiert
mir haten eis adaptéiert
dir hat iech adaptéiert
si hate sech adaptéiert
Futur I ech wäert adaptéieren
du wäerts adaptéieren
hien, si, hatt wäert adaptéieren
mir wäerten adaptéieren
dir wäert adaptéieren
si wäerten adaptéieren
Futur II ech wäert adaptéiert hunn
du wäerts adaptéiert hunn
hien / si, hatt wäert adaptéiert hunn
mir wäerten adaptéiert hunn
dir wäert adaptéiert hunn
si wäerten adaptéiert hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif mech adaptéieren
du géifs dech adaptéieren
hien, si, hatt géif sech adaptéieren
mir géifen eis adaptéieren
dir géift iech adaptéieren
si géifen sech adaptéieren
Conditionnel
passé
ech hätt mech adaptéiert
du häss dech adaptéiert
hien, si, hatt hätt sech adaptéiert
mir hätten eis adaptéiert
dir hätt iech adaptéiert
si hätte sech adaptéiert
Impératif
adaptéier dech!
adaptéiert iech!

sech adaptéiere(n)

  1. S’adapter.
    • Mir mussen eis un déi nei Situatioun adaptéieren. : Nous devons nous adapter à la nouvelle situation.

Notes modifier

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « adaptéiere » est utilisé.

Synonymes modifier