adarre
Breton modifier
Étymologie modifier
- De arre (« de nouveau ») avec le préfixe ad-.
Adverbe modifier
adarre \a.ˈda.rːe\
- De nouveau.
- [...] hag en em lakaat a reas adarre da seniñ evel pa ne vije c’hoarvezet netra ebet gantañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 220)
- ... et il se remit à jouer comme s’il ne lui était rien arrivé du tout.
- An aluzenour a ziskoulmas ar seizennoù hag a lennas adarre al lizher. — (Langleiz, Tristan hag Izold, Al Liamm, 1972, page 117)
- L’aumônier dénoua les rubans de soie et lut à nouveau la lettre.
- [...] hag en em lakaat a reas adarre da seniñ evel pa ne vije c’hoarvezet netra ebet gantañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Éditions Al Liamm, 1977, page 220)
Prononciation modifier
- France (Bretagne) : écouter « adarre [Prononciation ?] »
- Carhaix-Plouguer (France) : écouter « adarre [Prononciation ?] » (débutant)
- (Région à préciser) : écouter « adarre [Prononciation ?] » (bon niveau)