Voir aussi : adicionó

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe adicionar
Indicatif Présent (yo) adiciono
(tú) adiciono
(vos) adiciono
(él/ella/usted) adiciono
(nosotros-as) adiciono
(vosotros-as) adiciono
(os) adiciono
(ellos-as/ustedes) adiciono
Imparfait (yo) adiciono
(tú) adiciono
(vos) adiciono
(él/ella/usted) adiciono
(nosotros-as) adiciono
(vosotros-as) adiciono
(os) adiciono
(ellos-as/ustedes) adiciono
Passé simple (yo) adiciono
(tú) adiciono
(vos) adiciono
(él/ella/usted) adiciono
(nosotros-as) adiciono
(vosotros-as) adiciono
(os) adiciono
(ellos-as/ustedes) adiciono
Futur simple (yo) adiciono
(tú) adiciono
(vos) adiciono
(él/ella/usted) adiciono
(nosotros-as) adiciono
(vosotros-as) adiciono
(os) adiciono
(ellos-as/ustedes) adiciono

adiciono \a.ðiˈθjo.no\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de adicionar.

Prononciation modifier

Ido modifier

Étymologie modifier

Du latin additio.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
adiciono
\Prononciation ?\
adicioni
\Prononciation ?\

adiciono \a.di.ˈʦjɔ.nɔ\

  1. Addition.

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe adicionar
Indicatif Présent eu adiciono
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

adiciono \ɐ.di.ˈsjo.nu\ (Lisbonne) \a.dʒi.si.ˈo.nʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de adicionar.