Luxembourgeois modifier

Étymologie modifier

Du préfixe an- avec le verbe falen (« tomber »).

Verbe modifier

Infinitif afalen
Verbe auxiliaire sinn
Participe passé agefall
Indicatif
Présent ech falen an
du fäls an
hien, si, hatt fält an
mir falen an
dir faalt an
si falen an
Passé
composé
ech si agefall
du bass agefall
hien, si, hatt ass agefall
mir si agefall
dir sidd agefall
si si agefall
Prétérit ech foul an
du fouls an
hien, si, hatt foul an
mir foulen an
dir foult  an
si foulen an
Plus-que-parfait ech war agefall
du waars agefall
hien, si, hatt war agefall
mir ware agefall
dir waart agefall
si ware agefall
Futur I ech wäert afalen
du wäerts afalen
hien, si, hatt wäert afalen
mir wäerten afalen
dir wäert afalen
si wäerten afalen
Futur II ech wäert agefall sinn
du wäerts agefall sinn
hien / si, hatt wäert agefall sinn
mir wäerten agefall sinn
dir wäert agefall sinn
si wäerten agefall sinn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif afalen
du géifs afalen
hien, si, hatt géif afalen
mir géifen afalen
dir géift afalen
si géifen afalen
ech féil an
du féils an
hien, si, hatt féil an
mir féilen an
dir féilt an
si féilen an
Conditionnel
passé
ech wier agefall
du wiers agefall
hien, si, hatt wier agefall
mir wiere agefall
dir wiert agefall
si wiere agefall
Impératif
fal an!
faalt an!

afalen \Prononciation ?\ intransitif

  1. S’écrouler, s’abattre.
    • Den Daach vun deem alen Haus ass gëschter agefall. : Tout le toit s’est écroulé hier (litt. : le toit de toute la maison).
  2. Venir à l’esprit.
    • Mir fält am Ament kee bessert Wuert an. : Il ne me vient rien de mieux à l’esprit pour l’instant.
  3. Envahir.
    • 1812 sinn dem Napoleon seng Truppen a Russland agefall. : En 1812, les troupes de Napoléon ont envahi la Russie.
  4. Commencer (à jouer, à chanter).
    • Am Ufank vum drëtte Saz mussen d’Museker alleguer zesummen afalen. : Au début du troisième mouvement, tous les musiciens doivent commencer en même temps.

Synonymes modifier