altercatio
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de altercatus, avec le suffixe -io.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | altercatio | altercationēs |
Vocatif | altercatio | altercationēs |
Accusatif | altercationem | altercationēs |
Génitif | altercationis | altercationum |
Datif | altercationī | altercationibus |
Ablatif | altercationĕ | altercationibus |
altercatio \Prononciation ?\ féminin
- Altercation, querelle, dispute.
- Inde cum altercatione congressi certamine irarum ad caedem vertuntur; ibi in turba ictus Remus cecidit. volgatior fama est ludibrio fratris Remum novos transiluisse muros; inde ab irato Romulo, cum verbis quoque increpitans adiecisset, "Sic deinde, quicumque alius transiliet moenia mea," interfectum. Ita solus potitus imperio Romulus; condita urbs conditoris nomine appellata. Palatium primum, in quo ipse erat educatus, muniit. Sacra dis aliis Albano ritu, Graeco Herculi, ut ab Evandro instituta erant, facit. — (Tite Live, Ab Urbe Condita)
- Une querelle s'ensuivit, que leur colère fit dégénérer en combat sanglant ; frappé dans la mêlée, Rémus tomba mort. Suivant la tradition la plus répandue, Rémus, par dérision, avait franchi d'un saut les nouveaux remparts élevés par son frère, et Romulus, transporté de fureur, le tua en s'écriant : "Ainsi périsse quiconque franchira mes murailles." (3) Romulus, resté seul maître, la ville nouvelle prit le nom de son fondateur. Le mont Palatin, sur lequel il avait été élevé, fut le premier endroit qu'il eut soin de fortifier. Dans tous les sacrifices qu'il offrit aux dieux, il suivit le rite albain ; pour Hercule seulement, il suivit le rite grec tel qu'Évandre l'avait institué.
- Inde cum altercatione congressi certamine irarum ad caedem vertuntur; ibi in turba ictus Remus cecidit. volgatior fama est ludibrio fratris Remum novos transiluisse muros; inde ab irato Romulo, cum verbis quoque increpitans adiecisset, "Sic deinde, quicumque alius transiliet moenia mea," interfectum. Ita solus potitus imperio Romulus; condita urbs conditoris nomine appellata. Palatium primum, in quo ipse erat educatus, muniit. Sacra dis aliis Albano ritu, Graeco Herculi, ut ab Evandro instituta erant, facit. — (Tite Live, Ab Urbe Condita)
Synonymes modifier
Apparentés étymologiques modifier
Références modifier
- « altercatio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage