ambiëren
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin ambire (français ambitionner).
Verbe modifier
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | ambieer | ambieerde |
jij | ambieert | |
hij, zij, het | ambieert | |
wij | ambiëren | ambieerden |
jullie | ambiëren | |
zij | ambiëren | |
u | ambieert | ambieerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | ambiërend | geambieerd |
ambiëren \Prononciation ?\ transitif
- Aspirer à quelque chose.
Anciennes orthographes modifier
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,0 % des Flamands,
- 96,3 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- Pays-Bas : écouter « ambiëren [Prononciation ?] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]