Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien ἀντίδοτον, antidoton, forme intransitive de ἀντίδοτος, antidotos (« donné comme remède pour »), de ἀντιδίδωμι, antididōmi (« je donne en retour »), de ἀντί, anti (« contre ») et δίδωμι, didōmi (« je donne »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif antidotum antidota
Vocatif antidotum antidota
Accusatif antidotum antidota
Génitif antidotī antidotōrum
Datif antidotō antidotīs
Ablatif antidotō antidotīs

antidotum \Prononciation ?\ neutre

  1. Antidote, contrepoison.

Synonymes modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin antidotum.

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom antidotum antidota
Diminutif

antidotum

  1. Antidote.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 64,1 % des Flamands,
  • 57,2 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin antidotum.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif antidotum antidota
Génitif antidota antidot
Datif antidotu antidotům
Accusatif antidotum antidota
Vocatif antidotum antidota
Locatif antidotu antidotech
Instrumental antidotem antidoty

antidotum \antɪdɔtʊm\ neutre

  1. Antidote.
    • Podání antidot nenahrazuje snahu o co nejúčinnější eliminaci toxinů z organismu, ale doplňuje ji.— (Postgraduální medicína, č. 6/2012.)
      L'administration d'antidotes ne remplace pas les efforts visant à éliminer les toxines de l'organisme de la manière la plus efficace possible, mais la complète.

Synonymes modifier

Références modifier