Voir aussi : Anus, Anuš, anüs, ânus, -anus

Français modifier

Étymologie modifier

Du latin anus (« anus »).

Nom commun modifier

 
Anus humain
Singulier et pluriel
anus
\a.nys\
ou \a.ny\

anus \a.nys\, \a.ny\ masculin, singulier et pluriel identiques

  1. (Anatomie) Orifice du rectum par lequel se termine l’intestin.
    • Avoir une fistule à l’anus.
    • anus est un segment de 3 à 4 cm de long réunissant le rectum au périnée. — (Owen Epstein, David P. de Bono, G. David Perkin, Examen clinique: éléments de sémiologie médicale, 1999)
    • Son cancer du rectum avait connu une aggravation subite, il avait des pertes de matière maintenant, avait-il annoncé avec une délectation masochiste, il allait falloir lui poser un anus artificiel. — (Michel Houellebecq, La carte et le territoire, 2010, J’ai lu, page 204)
  2. (Zoologie) Dépression qu’offre assez souvent, en avant du sommet, la partie dorsale de la face externe d’une valve de coquille bivalve, quand on l’envisage sur les deux valves à la fois.

Synonymes modifier

  Cette page a été listée dans les pages à vérifier en français.
Merci d’en discuter sur la page Discussion « anus ».

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

  • Le thésaurus anus en français  
  •   anus figure dans le recueil de vocabulaire en français ayant pour thème : anatomie humaine.

Holonymes modifier

Hyperonymes modifier

Dérivés modifier

Traductions modifier

Prononciation modifier

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Voir aussi modifier

  • anus sur l’encyclopédie Wikipédia  

Références modifier

Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

anus \Prononciation ?\

  1. (Anatomie) Anus.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Anglais modifier

Étymologie modifier

De l’ancien français anus.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
anus
\ˈeɪ.nəs\
anuses
\ˈeɪ.nəs.ɪz\

anus \ˈeɪ.nəs\

  1. (Anatomie) Anus.

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • anus sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

Catalan modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
anus
\Prononciation ?\
anus
\Prononciation ?\

anus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Anatomie) Anus.

Prononciation modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

(Adjectif), (Nom commun 1) De l’indo-européen commun *an-[1] (« vieille personne ») qui donne aussi Anna, le vieux haut allemand Ano, Ana (« arrière-grand-père, arrière-grand-mère »), l’allemand Ahn (« ancêtre »), au grec ancien ἀννίς, annís. .
(Nom commun 2) Composé[2] de an-us (→ voir ἀμφί « autour »). De l’indo-européen commun *āno-[1] (« anneau »).
(Nom commun 3) Il est pour *as-nus[2] ; apparenté au radical sanscrit ās (« s’asseoir »), au grec ancien ἧμαι, dorique ἧσμαι. Certains le rapprochent du mot précédent par analogie de forme.

Adjectif modifier

anus \Prononciation ?\ indéclinable

  1. Vieille.
    • cerva anus — (Ovide. A. A. 1, 766)
      vieille biche.

Synonymes modifier

Nom commun 1 modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif anus anūs
Vocatif anus anūs
Accusatif anum anūs
Génitif anūs anuum
Datif anūi
ou anū
anibus
Ablatif anū anibus

anus \Prononciation ?\ féminin

  1. Vieille femme.
    • quid nuntias super anu? — (Cicéron. Cist. 4, 1, 8)
      que dis-tu de la vieille femme ?
    • subinde ut in locum secretiorem venimus, centonem anus urbana reiecit et… — (Pétrone, Satyricon)
      Arrivés ensemble vers une ruelle obscure, la vieille leva le rideau d’une porte ; puis…
  2. Vieille sorcière.

Dérivés modifier

Nom commun 2 modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif anus anī
Vocatif ane anī
Accusatif anum anōs
Génitif anī anōrum
Datif anō anīs
Ablatif anō anīs

ānus \ˈaː.nus\ masculin

  1. Anneau.
    • compediti anum lima praeterunt — (Plaute. Men. 1.1.9)
      les esclaves qui ont des entraves font sauter l'anneau avec une lime.

Synonymes modifier

Nom commun 3 modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif anus anī
Vocatif ane anī
Accusatif anum anōs
Génitif anī anōrum
Datif anō anīs
Ablatif anō anīs

ānus \ˈaː.nus\ masculin

  1. (Anatomie) Anus, fondement, postérieur.
    • Si dolor remanet, ungulas circumsecare, et uncta manu per anum inserta fimum extrahere, rursusque agere currentem. Si nec hoc profuit, tres caprifici aridi conteruntur, et cum dodrante aquae calidae dantur. — (Columelle, De Re Rustica, VI, 6)
      Si la douleur persiste, on incisera circulairement la corne du pied ; puis, avec la main introduite dans l'anus et frottée d'huile, on extraira les excréments, et l'on fera de nouveau courir l'animal malade. Dans le cas où ce moyen n'a pas non plus de succès, on écrase du figuier sauvage sec qu'on lui administre dans neuf onces d'eau chaude.
  2. (Médecine) (Par métonymie) Hémorroïde.
    • iuxta numerum provinciarum Philisthim quinque anos aureos facietis et quinque mures aureos quia plaga una fuit omnibus vobis et satrapis vestris facietisque similitudines anorum vestrorum et similitudines murium qui demoliti sunt terram et dabitis Deo Israhel gloriam si forte relevet manum suam a vobis et a diis vestris et a terra vestra, — (Vulgate, Samuel I, 6:5)
      Ils répondirent : « Cinq tumeurs d’or et cinq souris d’or, selon le nombre des princes des Philistins, car une même plaie a été sur vous et sur vos princes. Faites donc des figures de vos tumeurs et des figures de vos souris qui ravagent le pays, et donnez ainsi gloire au Dieu d’Israël : peut-être cessera-t-il d’appesantir sa main sur vous, sur vos dieux et sur votre pays.

Synonymes modifier

Anagrammes modifier

Références modifier

  1. a et b Julius PokornyIndogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage
  2. a et b « anus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin anus

Nom commun modifier

anus \Prononciation ?\ (genre à préciser : {{m}}, {{f}}, {{mf}}, {{n}} ?)

  1. (Anatomie) Anus.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Roumain modifier

Étymologie modifier

Du français anus.

Nom commun modifier

neutre Singulier Pluriel
cas non articulé articulé non articulé articulé
Nominatif
Accusatif
anus anusul anusuri anusurile
Datif
Génitif
anus anusului anusuri anusurilor
Vocatif

anus \Prononciation ?\ neutre singulier

  1. (Anatomie) anus

Synonymes modifier

Anagrammes modifier

Voir aussi modifier

  • anus sur l’encyclopédie Wikipédia (en roumain)  

Same du Nord modifier

Forme de nom commun modifier

Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne anustan anusteame anusteamet
2e personne anustat anusteatte anusteattet
3e personne anustis anusteaskka anusteaset

anus /ˈɑnus/

  1. Locatif singulier de atnu.
  2. Forme possessive à la troisième personne du singulier de anu.

Suédois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

Neutre Indéfini Défini
Singulier anus anuset
Pluriel anus anusen

anus \Prononciation ?\ neutre

  1. (Anatomie) Anus.

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin anus.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif anus any
Génitif anu anů
Datif anu anům
Accusatif anus any
Vocatif ane any
Locatif anu anech
Instrumental anem any

anus \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. (Anatomie) Anus. Note : plutôt rare, par rapport à ses synonymes.
    • Orgasmus je doprovázen rychlými cykly svalových kontrakcí (stahy) v dolních pánevních svalech, které obklopují primární pohlavní orgán y a anus.

Synonymes modifier

Quasi-synonymes modifier

Voir aussi modifier

  • anus sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)