Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

braken intransitif

Présent Prétérit
ik braak braakte
jij braakt
hij, zij, het braakt
wij braken braakten
jullie braken
zij braken
u braakt braakte
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben brakend gebraakt
  1. Rejeter, rejeter de la nourriture, rendre, vomir.

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Forme de verbe modifier

braken \Prononciation ?\

  1. Première personne du pluriel du prétérit de breken.
  2. Deuxième personne du pluriel du prétérit de breken.
  3. Troisième personne du pluriel du prétérit de breken.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,4 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]