Voir aussi : brille

Français modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe briller
Participe Présent
Passé (masculin singulier)
brillé

brillé \bʁi.je\

  1. Participe passé masculin singulier du verbe briller.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Espagnol modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe brillar
Indicatif Présent (yo) brillé
(tú) brillé
(vos) brillé
(él/ella/usted) brillé
(nosotros-as) brillé
(vosotros-as) brillé
(os) brillé
(ellos-as/ustedes) brillé
Imparfait (yo) brillé
(tú) brillé
(vos) brillé
(él/ella/usted) brillé
(nosotros-as) brillé
(vosotros-as) brillé
(os) brillé
(ellos-as/ustedes) brillé
Passé simple (yo) brillé
(tú) brillé
(vos) brillé
(él/ella/usted) brillé
(nosotros-as) brillé
(vosotros-as) brillé
(os) brillé
(ellos-as/ustedes) brillé
Futur simple (yo) brillé
(tú) brillé
(vos) brillé
(él/ella/usted) brillé
(nosotros-as) brillé
(vosotros-as) brillé
(os) brillé
(ellos-as/ustedes) brillé

brillé \bɾiˈʎe\

  1. Première personne du singulier du passé simple de l’indicatif de brillar.

Prononciation modifier