catalogus
Latin modifier
Étymologie modifier
- Du grec ancien κατάλογος, katalogos.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | catalogus | catalogī |
Vocatif | cataloge | catalogī |
Accusatif | catalogum | catalogōs |
Génitif | catalogī | catalogōrum |
Datif | catalogō | catalogīs |
Ablatif | catalogō | catalogīs |
catalogus \Prononciation ?\ masculin
- Catalogue, énumération, liste ordonnée.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- « catalogus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin.
Nom commun modifier
catalogus \ka.ta.lo.ɣʏs\
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,9 % des Flamands,
- 98,9 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- (Région à préciser) : écouter « catalogus [ka.ta.lo.ɣʏs] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]