Français modifier

Étymologie modifier

(Date à préciser) Du latin centrum (« branche fixe du compas, centre, nœud du bois »).

Nom commun modifier

centrum \Prononciation ?\ masculin

  1. (Anatomie) Corps central d’une vertèbre, pièce solide à laquelle les arcs et certaines autres parties sont ou peuvent être attachées.
  2. (Anatomie) Base ou partie fondamentale de l’un des segments crâniens, considérée comme analogue aux vertèbres.
  3. (Géophysique) Foyer ou lieu d’origine d’un séisme.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Danois modifier

Étymologie modifier

Du latin centrum (« branche fixe du compas », « centre », « nœud du bois »).

Nom commun modifier

centrum neutre

  1. centre

Hongrois modifier

Étymologie modifier

Du latin centrum (« branche fixe du compas », « centre », « nœud du bois »).

Nom commun modifier

centrum \t͡sɛn.trum\

  1. centre

Synonymes modifier

Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien κέντρον, kentron (« aiguillon », « dard », « branche fixe et pointue du compas », (Par extension) « centre du cercle »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif centrum centra
Vocatif centrum centra
Accusatif centrum centra
Génitif centrī centrōrum
Datif centrō centrīs
Ablatif centrō centrīs

centrum neutre

  1. Branche fixe du compas.
  2. Centre.
  3. Nœud du bois.

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

  • « centrum », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 289)

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin centrum (« branche fixe du compas », « centre », « nœud du bois »).

Nom commun modifier

centrum \sɛn.tɾʏm\

  1. Centre.
    • een centrum van het toerisme : un centre touristique.
    • financieel centrum : place financière.
  2. Centre-ville.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,2 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Slovaque modifier

Étymologie modifier

Du latin centrum.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif centrum cent
Génitif centra centier
Datif centru centrám
Accusatif centrum cent

Locatif centre centrách
Instrumental centrom centrami

centrum \ˈt͡sɛn.trum\ neutre

  1. Centre.

Suédois modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

centrum \Prononciation ?\ neutre

  1. Centre.
  2. Centre-ville.

Tchèque modifier

Étymologie modifier

Du latin centrum (« centre »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif centrum centra
Génitif centra centr
Datif centru centrům
Accusatif centrum centra
Vocatif centrum centra
Locatif centru centrech
Instrumental centrem centry

centrum \t͡sɛn.trum\ neutre

  1. Centre, lieu central, lieu où se concentrent certaines activités.

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • centrum sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)  

Références modifier