Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de convivor (« donner ou prendre un repas »), avec le suffixe -ium → voir cum et vivo.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif convivium convivia
Vocatif convivium convivia
Accusatif convivium convivia
Génitif conviviī conviviōrum
Datif conviviō conviviīs
Ablatif conviviō conviviīs

convivium \Prononciation ?\ neutre

  1. repas pris ensemble
    • Neque enim ipsorum conviviorum delectationem voluptatibus corporis magis quam coetu amicorum et sermonibus metiebar. Bene enim maiores accubitionem epularem amicorum, quia vitae coniunctionem haberet, convivium nominaverunt, melius quam Graeci, qui hoc idem tum compotationem, tum concenationem vocant, ut, quod in eo genere minimum est, id maxime probare videantur. — (Cicéron, Cato Maior de Senectute, 45)
  2. Repas, festin.
    • dominus convivii — (Petr. 34, 5.)
      maitre de banquet

Dérivés modifier

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier