Anglais modifier

Étymologie modifier

Du moyen anglais drogge.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
drug
\dɹʌɡ\
drugs
\dɹʌɡz\

drug \dɹʌɡ\

  1. Médicament, drogue.
    • The doctor prescribed this drug for you to take three times per day.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. Stupéfiant, narcotique, drogue.
    • The problem of gangs and drugs is destroying the inner city.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • We got a drug
      We're gonna try it out on you
      Won't make you die
      It'll getcha just a little bit sick.
      — (Dead Kennedys, « Government Flu », Plastic Surgery Disasters, 1982)

Dérivés modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Verbe 1 modifier

Temps Forme
Infinitif to drug
\Prononciation ?\
Présent simple,
3e pers. sing.
drugs
Prétérit drugged
Participe passé drugged
Participe présent drugging
voir conjugaison anglaise

drug \dɹʌɡ\

  1. Droguer.

Verbe 2 modifier

drug \dɹʌɡ\

  1. Participe passé de drag (« traîner »).

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

drug \Prononciation ?\

  1. Drogue, stupéfiant.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 97,9 % des Flamands,
  • 96,4 % des Néerlandais.


Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]