dualis
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | dualis | dualis | duale | duales | duales | dualia |
Vocatif | dualis | dualis | duale | duales | duales | dualia |
Accusatif | dualem | dualem | duale | duales | duales | dualia |
Génitif | dualis | dualis | dualis | dualium | dualium | dualium |
Datif | duali | duali | duali | dualibus | dualibus | dualibus |
Ablatif | duali | duali | duali | dualibus | dualibus | dualibus |
duālis \Prononciation ?\
- De deux, dual.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | dualis | dualēs |
Vocatif | dualis | dualēs |
Accusatif | dualem | dualēs |
Génitif | dualis | dualum |
Datif | dualī | dualibus |
Ablatif | dualĕ | dualibus |
duālis \Prononciation ?\ masculin
- (Grammaire) Le duel.
Voir aussi modifier
- dualis sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références modifier
- « dualis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Néerlandais modifier
Étymologie modifier
- Du latin dualis (même sens).
Nom commun modifier
dualis \Prononciation ?\ masculin
- (Grammaire) Duel.
Synonymes modifier
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Taux de reconnaissance modifier
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 40,2 % des Flamands,
- 33,8 % des Néerlandais.
Prononciation modifier
- \ˈdwaː.lɪs\
- (Région à préciser) : écouter « dualis ['dwaː.lɪs] »
Références modifier
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]