Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de duo (« deux »), avec le suffixe -alis.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif dualis dualis duale duales duales dualia
Vocatif dualis dualis duale duales duales dualia
Accusatif dualem dualem duale duales duales dualia
Génitif dualis dualis dualis dualium dualium dualium
Datif duali duali duali dualibus dualibus dualibus
Ablatif duali duali duali dualibus dualibus dualibus

duālis \Prononciation ?\

  1. De deux, dual.

Dérivés modifier

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif dualis dualēs
Vocatif dualis dualēs
Accusatif dualem dualēs
Génitif dualis dualum
Datif dualī dualibus
Ablatif dualĕ dualibus

duālis \Prononciation ?\ masculin

  1. (Grammaire) Le duel.

Voir aussi modifier

  • dualis sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin dualis (même sens).

Nom commun modifier

dualis \Prononciation ?\ masculin

  1. (Grammaire) Duel.

Synonymes modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 40,2 % des Flamands,
  • 33,8 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]