Voir aussi : filìa, -filia, -filìa

Latin modifier

Étymologie modifier

Féminin de filius.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif filiă filiae
Vocatif filiă filiae
Accusatif filiăm filiās
Génitif filiae filiārŭm
Datif filiae filiīs
Ablatif filiā filiīs

filia \ˈfiː.li.a\ féminin (pour un homme, on dit : filius)

  1. (Famille) Fille.
    • Atque etiam nomina necessitudinum, non solum naturae nomen et iura mutavit – uxor generi, noverca filii, filiae pelex, eo iam denique adducta est ut sibi praeter formam nihil ad similitudinem hominis reservarit. — (Cicéron, Plaidoyer pour Aulus Cluentius)
      Et, non contente d'avoir dénaturé l'être qu'elle reçut, elle a confondu tous les noms et tous les rapports de famille : femme de son gendre, marâtre de son fils, rivale de sa fille; enfin elle a poussé la dégradation au point de n'avoir rien gardé d'humain que la figure.
    • Cumque cœpissent homines multiplicari super terram, et filias procreassent, videntes filii Dei filias hominum quod essent pulchræ, acceperunt sibi uxores ex omnibus, quas elegerant. — (Liber Genesis)
      Lorsque les hommes eurent commencé à se multiplier sur la face de la terre, et que des filles leur furent nées, les fils de Dieu virent que les filles des hommes étaient belles, et ils en prirent pour femmes parmi toutes celles qu'ils choisirent.

Variantes modifier

  • Le datif et ablatif pluriel font aussi filiabus.

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

Polonais modifier

Étymologie modifier

Du latin filia (« fille »)[1].

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif filia filie
Vocatif filio filie
Accusatif filię filie
Génitif filii filii
Locatif filii filiach
Datif filii filiom
Instrumental filią filiami

filia \Prononciation ?\ féminin

  1. (Administration) Filiale, division.
    • Biblioteka wojewódzka ma małą filię na moim osiedlu.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Voir aussi modifier

  • filia sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Références modifier

  1. « filia », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927

Portugais modifier

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe filiar
Indicatif Présent
você/ele/ela filia
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple
Impératif Présent (2e personne du singulier)
filia

filia \fi.ˈli.ɐ\ (Lisbonne) \fi.ˈli.jə\ (São Paulo)

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de filiar.
  2. Deuxième personne du singulier de l’impératif de filiar.