Voir aussi : hoe’n

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Attesté depuis 1070 en tant que le toponyme vieux néerlandais Honrecrop et depuis 1248-71 en tant que le nom commun moyen néerlandais hoen. Du mot proto-germanique *hōn- d'où viennent ainsi les formes haan et hen avec alternance vocalique. L'origine en dehors des langues germaniques est incertaine.[1]

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom hoen hoenders
hoenderen
Diminutif hoentje hoentjes
hoendertjes

hoen \Prononciation ?\ neutre

  1. Poule (oiseau).

Méronymes modifier


Dérivés modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[2] :
  • 92,6 % des Flamands,
  • 93,2 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Etymologiebank
  2. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Vietnamien modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif modifier

hoen \Prononciation ?\

  1. Taché; maculé.

Prononciation modifier

Références modifier