Voir aussi : Honos

Latin modifier

Étymologie modifier

Selon le Dictionnaire étymologique latin[1], de onus (« charge »).
Peut-être[2] apparenté au sanscrit hu (« appeler ») à l'appui de cette thèse, voyez fama (« renommée ») et for (« dire »), gloria (« gloire ») et clueo (« être appelé »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif honos honorēs
Vocatif honos honorēs
Accusatif honorem honorēs
Génitif honoris honorum
Datif honorī honoribus
Ablatif honorĕ honoribus

honos \Prononciation ?\ féminin

  1. Variante de honor. Pour des explications détaillées sur le rhotacisme en latin, voir « r » en latin.
    • cum honos sit praemium virtutis judicio studioque civium delatum ad aliquem, qui eum sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur. Qui autem occasione aliqua etiam invitis suis civibus nactus est imperium, hunc nomen honoris adeptum, non honorem puto — (Cicéron. Brut. 81, 281)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier