Latin modifier

Étymologie modifier

Comparez avec incola (« habitant »).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif inquilinus inquilinī
Vocatif inquiline inquilinī
Accusatif inquilinum inquilinōs
Génitif inquilinī inquilinōrum
Datif inquilinō inquilinīs
Ablatif inquilinō inquilinīs

inquilinus \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : inquilina)

  1. Locataire, habitant.
    • Tullius, inquilinus civis urbis Romae — (Sall. C. 31, 7)
      Tullius (Cicéron), faux citoyen de Rome.
    • inquilinus alicui — (Mart.)
      qui habite sous le même toit.

Dérivés modifier

Références modifier