Breton modifier

Forme de verbe modifier

Mutation Forme
Non muté kargo
Adoucissante gargo
Spirante cʼhargo

kargo \ˈkarɡo\

  1. Troisième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe kargañ/kargiñ.

Dérivés modifier

Anagrammes modifier

Espéranto modifier

Étymologie modifier

De l’espagnol cargo.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kargo
\'kar.ɡo\
kargoj
\'kar.ɡoj\
Accusatif kargon
\'kar.ɡon\
kargojn
\'kar.ɡojn\

kargo \ˈkar.ɡo\

  1. Cargaison, fret.
    • Tiu listo de eblaj kunrespondeculoj ne estas kompleta: mankas interalie la banko, kiu financis la aĉeton de la ŝipo, kaj la kompanioj, kiuj asekuris la ŝipon kaj la kargon. — (« Piratoj diversaspektaj », article de Monato)
      Cette liste des responsables possibles n’est pas complète : il manque entre autres la banque qui a financé l’achat du bateau et les compagnies qui ont assuré le bateau et la cargaison.

Notes modifier

Certains espérantophones estiment ce mot superflu et préfèrent son synonyme ŝarĝo.

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • kargo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Ido modifier

Étymologie modifier

De l’espagnol cargo.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
kargo
\Prononciation ?\
kargi
\Prononciation ?\

kargo \ˈkar.ɡɔ\

  1. Fret.

Synonymes modifier

Tchèque modifier

Étymologie modifier

De l’espagnol cargo.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif kargo karga
Génitif karga karg
Datif kargu kargům
Accusatif kargo karga
Vocatif kargo karga
Locatif kargě
ou kargu
kargech
Instrumental kargem kargy

kargo \Prononciation ?\ neutre

  1. (Navigation) Cargo.
  2. (Marine) Cargaison.

Synonymes modifier

Références modifier