Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de liberalis (« libéral »), avec le suffixe -itas.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif liberalitas liberalitēs
Vocatif liberalitas liberalitēs
Accusatif liberalitĕm liberalitēs
Génitif liberalitĭs liberalitiŭm
Datif liberalitī liberalitĭbŭs
Ablatif liberalitĕ liberalitĭbŭs

lībĕrālĭtās \Prononciation ?\ féminin

  1. Sentiment digne d'un homme libre : noblesse, bonté, bienveillance, douceur, indulgence, courtoisie.
    • Nam qui summum bonum sic instituit, ut nihil habeat cum virtute coniunctum, idque suis commodis, non honestate metitur, hic, si sibi ipse consentiat et non interdum naturae bonitate vincatur, neque amicitiam colere possit nec iustitiam nec liberalitatem — (Cicéron, De officiis, I, 5)
      Si tu poses en effet que le souverain bien n'est en rien lié à la vertu, qu'il se mesure à l'agrément de la vie, non à sa beauté, tu ne peux, si tu veux être conséquent et si ton bon naturel ne triomphe pas des principes que tu professes, ni cultiver l'amitié, ni pratiquer la justice et la libéralité.
  2. Libéralité, générosité, largesse, distribution, don.

Références modifier