Afrikaans modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

monnik \Prononciation ?\

  1. Moine.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Dérivé du grec ancien μόνος, mónos (« seul »).

Nom commun modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom monnik monniken
Diminutif monnikje monnikjes

monnik \mɔnək\ masculin

  1. (Religion) Moine.
    • een benedictijner monnik
      un (moine) bénédictin
    • monnik worden
      se faire moine
    • hij is al jarenlang een monnik en zal dat ook altijd blijven
      il est moine depuis de longues années, et le restera toujours
    • (Sens figuré) gelijke monnikken, gelijke kappen
      tous logés à la même enseigne

Synonymes modifier

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Hyperonymes modifier

Hyponymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,6 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • monnik sur l’encyclopédie Wikipédia (en néerlandais)  

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]