Voir aussi : Mucro

Latin modifier

Étymologie modifier

De l’indo-européen commun *meuk̂ (« gratter ») qui donne ἀμύσσω, amyssô en grec, (attique ἀμύττω, amýttô).

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif mucro mucronēs
Vocatif mucro mucronēs
Accusatif mucronem mucronēs
Génitif mucronis mucronum
Datif mucronī mucronibus
Ablatif mucronĕ mucronibus

mucro \Prononciation ?\ masculin

  1. Pointe.
    • mucrone dentis.
      du bout des dents.
  2. (Par métonymie) Épée, glaive.
    • haec enim unitatum iteratio potius est non numeratio, uelut si ita dicamus "ensis mucro gladius," repetitio quaedam est eiusdem non numeratio diuersorum, uelut si dicam "sol sol sol," non tres soles effecerim sed de uno totiens praedicauerim.
      Celles-ci sont une itération des unités plutôt qu’une numération : quand je dis ainsi "épée, lame, glaive" il s’agit d’une répétition du même objet, non d’une énumération d’objets différents, de la même façon que si je dis "soleil, soleil, soleil", je n’aurai pas donné l’existence effective à trois soleils, mais affirmé autant de fois l’unique. — (Boèce, De Trinitate)

Synonymes modifier

Dérivés modifier

Références modifier