mutila
Français modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe mutiler | ||
---|---|---|
Indicatif | ||
Passé simple | ||
il/elle/on mutila | ||
mutila \my.ti.la\
- Troisième personne du singulier du passé simple de mutiler.
Prononciation modifier
- Paris (France) : écouter « mutila [Prononciation ?] » (débutant)
Anagrammes modifier
Espagnol modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe mutilar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
(él/ella/usted) mutila | ||
Impératif | Présent | (tú) mutila |
mutila \muˈti.la\
Portugais modifier
Forme de verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe mutilar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
você/ele/ela mutila | ||
Impératif | Présent | (2e personne du singulier) mutila |
mutila \mu.ˈti.lɐ\ (Lisbonne) \mu.ˈtʃi.lə\ (São Paulo)