naŭlatero

Voir aussi : naulatero

Espéranto

Étymologie

De naŭ (« neuf ») et latero (« côté »).

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	naŭlatero \naw.la.'te.ro\	naŭlateroj \naw.la.'te.roj\
Accusatif	naŭlateron \naw.la.'te.ron\	naŭlaterojn \naw.la.'te.rojn\

naŭlatero

naŭlatero \naw.la.ˈte.ro\

1. (Géométrie) Ennéagone.

Dérivés

• naŭlatera

Hyperonymes

• plurlatero

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « naŭlatero [Prononciation ?] »