Voir aussi : Pact

Français modifier

Nom commun modifier

pact \Prononciation ?\ masculin

  1. (Archaïsme) Variante de pacte.

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références modifier

Anglais modifier

Étymologie modifier

De l’ancien français pacte et pact, du latin pactum.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
pact
\ˈpækt\
pacts
\ˈpækts\

pact \ˈpækt\

  1. Pacte, accommodement.

Verbe modifier

Temps Forme
Infinitif to pact
\Prononciation ?\
Présent simple,
3e pers. sing.
pacts
Prétérit pacted
Participe passé pacted
Participe présent pacting
voir conjugaison anglaise

pact \ˈpækt\

  1. Pactiser.

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin pactum.

Nom commun modifier

pact

  1. Pacte.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 93,8 % des Flamands,
  • 93,8 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]