Voir aussi : Petra, Pétra

Breton modifier

Étymologie modifier

 Composé de pe et de tra.

Pronom interrogatif modifier

petra \ˈpe.tʁa\

  1. Quoi, que ?
    • C'est quoi ?
      Petra eo ?
  2. Qu'est-ce que ?
    • Petra eo an dra-se ?
      Qu'est-ce que c'est que ça ?

Prononciation modifier

Corse modifier

Étymologie modifier

Du latin petra.

Nom commun modifier

petra féminin

  1. Pierre.

Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien πέτρα, pétra, qui a supplanté lapis en latin populaire.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif petră petrae
Vocatif petră petrae
Accusatif petrăm petrās
Génitif petrae petrārŭm
Datif petrae petrīs
Ablatif petrā petrīs

petra \Prononciation ?\ féminin

  1. (Marine) Écueil.
    • petrarum genera sunt duo, quorum alterum naturale saxum prominens in mare.
      Il existe deux sortes de rochers dont le second est un rocher naturel qui se projette dans la mer
    • alga, quae juxta terram in petris nascitur — (Pline. 32, 6, 22, § 66)
      une mauvaise herbe qui pousse près du sol sur les rochers
  2. (Usage post-classique) Pierre, roc, rocher.
    • Tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo ecclesiam meam et portae inferi non praevalebunt adversum eam. Et tibi dabo claves regni caelorum et quodcumque ligaveris super terram erit ligatum in caelis et quodcumque solveris super terram erit solutum in caelis. — (Mat. 16:18s, selon la Vulgate)
    • Petra inimicis, cor amicis, hostibus ensis.
      Haec tria si fueris, Petracorsensis eris.
      — (Maguelonne Toussaint-Samat, Contes du Périgord, 2001)
      Pierre pour les indifférents, cœur pour tes amis, épée pour tes ennemis.
      Si tu es tout cela, tu es Périgordin.

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Voir aussi modifier

  • petra sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier