rapum
Latin modifier
Étymologie modifier
- De l’indo-européen commun *rap[1] (« navet ») qui donne le grec ancien ῥάπυς, l’allemand Rübe, le tchèque řepa, etc.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | rapum | rapa |
Vocatif | rapum | rapa |
Accusatif | rapum | rapa |
Génitif | rapī | rapōrum |
Datif | rapō | rapīs |
Ablatif | rapō | rapīs |
rapum \Prononciation ?\ féminin
- Rave, navet.
- seruntur et ante kalendas Martias, in iugero sextarii diligentiores quinto sulco napum seri iubent, rapa quarto, utrumque stercorato, rapa laetiora fieri, si cum palea semen inaretur. serere nudum volunt precantem sibi et vicinis serere se. — (Pline, Naturalis Historia, XVIII)
- seruntur et ante kalendas Martias, in iugero sextarii diligentiores quinto sulco napum seri iubent, rapa quarto, utrumque stercorato, rapa laetiora fieri, si cum palea semen inaretur. serere nudum volunt precantem sibi et vicinis serere se. — (Pline, Naturalis Historia, XVIII)
Synonymes modifier
Références modifier
- « rapum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- ↑ Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage