sinn
Allemand modifier
Forme de verbe modifier
sinn \zɪn\
- Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de sinnen.
Prononciation modifier
- Berlin : écouter « sinn [zɪn] »
Alémanique alsacien modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe modifier
sinn \Prononciation ?\
- Auxiliaire être.
- Troisième personne du pluriel au présent de l’indicatif de sinn.
Féroïen modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun modifier
Type | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Cas | Indéfini | Défini | Indéfini | Défini |
Nominatif | sinn | sinnið | sinn | sinnini |
Accusatif | sinn | sinnið | sinn | sinnini |
Datif | sinni | sinninum | sinnum | sinnunum |
Génitif | sins | sinsins | sinna | sinnanna |
- Fois.
- á sinni : depuis cette fois.
- á hesum sinni : cette fois-ci, maintenant.
- ikki á hvørjum sinni : rarement.
- á síðsta sinni : pour la dernière fois.
- ikki enn á sinni : pas encore.
Francique rhénan modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif possessif modifier
sinn \sin\
Gaélique écossais modifier
Étymologie modifier
- Du vieil irlandais sinni.
Pronom personnel modifier
sinn \Prononciation ?\
- Nous.
- Thèid sinn dhan bhanca a-màireach; chì sibh sinn ann. : Nous irons à la banque demain ; vous nous verrez là-bas.
Synonymes modifier
- (emphatique) sinne
Gaélique irlandais modifier
Étymologie modifier
- Du vieil irlandais sinni.
Pronom personnel modifier
sinn \ʃɪnʲ\
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
- ár (pronom possessif)
- muid ("nous" objet, normal)
- muidne ("nous" objet, emphatique)
- sinne ("nous" sujet, emphatique)
Prononciation modifier
- Irlande (Royaume-Uni) : écouter « sinn [Prononciation ?] » (bon niveau)
Islandais modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif modifier
sinn \sɪn\ (adjectif possessif)
Dérivés modifier
- gera sitt til
- hafa nóg á sinni könnu
- láta sigla sinn sjó
- leika við hvern sinn fingur
- ota sínum tota
- sitt hvoru megin (d’un côté ou de l’autre)
- sitt af hverju (ceci et cela)
- sitt á hvað (comme ceci)
- skara eld að sinni köku
- varðveita eins og sjáaldur auga síns
- vinna á sitt band
Proverbes et phrases toutes faites modifier
- sinn er siður í landi hverju (autant de pays, autant de coutumes)
Nom commun modifier
Type | Singulier | Pluriel | ||
---|---|---|---|---|
Cas | Indéfini | Défini | Indéfini | Défini |
Nominatif | sinn | sinnið | sinn | sinnin |
Accusatif | sinn | sinnið | sinn | sinnin |
Datif | sinni | sinninu | sinnum | sinnunum |
Génitif | sinns | sinnsins | sinna | sinnanna |
- Fois.
Dérivés modifier
- af því sinni
- einhverju sinni
- einstaka sinnum
- einu sinni (une fois)
- einu sinni var (il était une fois)
- eitthvert sinn
- ekki einu sinni (pas exactement)
- endrum og sinnum (de temps en temps)
- enn einu sinni
- fyrst um sinn (pour l’instant)
- í fyrsta sinni (la première fois)
- í hvert sinn
- í þetta sinn (à cette occasion)
- mörgum sinnum (plusieurs fois)
- nokkrum sinnum
- vera nóg að sinni (être tout pour le moment)
Luxembourgeois modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe modifier
sinn \ˈzɪnː\ irrégulier
- (Auxiliaire) Être.
Notes modifier
La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « si » est utilisé.
Norvégien modifier
Étymologie modifier
- Du bas allemand.
Nom commun modifier
sinn \Prononciation ?\ neutre
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- Bærum (Norvège) : écouter « sinn [Prononciation ?] »