Voir aussi : Siva, Şiva, Šiva, Śiva, sivá

Ifira-mele modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif numéral modifier

siva \Prononciation ?\

  1. Neuf.

Inuktitut modifier

Nom commun modifier

Latin Syllabaire
siva ᓯᕙ

siva \Prononciation ?\

  1. Biscuit.

Kotava modifier

Étymologie modifier

Racine inventée arbitrairement[1].

Nom commun modifier

siva \ˈsiva\

  1. Mine, aspect.

Augmentatifs modifier

Diminutifs modifier

Dérivés modifier

Prononciation modifier

  • France : écouter « siva [ˈsiva] »

Références modifier

  • « siva », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.

Romanche modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Préposition modifier

siva \Prononciation ?\

  1. Après.

Notes modifier

Forme et orthographe du dialecte surmiran .

Anagrammes modifier

Références modifier

  • Gion Peder ThöniRumantsch - Surmeir. Grammatica per igl idiom surmiran, Lia Rumantscha, Coire, 1969

Same du Nord modifier

Forme de nom commun modifier

Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne sivvan sivvame sivvamet
2e personne sivat sivade sivadet
3e personne sivas sivaska sivaset

siva /ˈsivɑ/

  1. Génitif singulier de sivva.
  2. Accusatif singulier de sivva.

Anagrammes modifier