Voir aussi : Spirit, špirit

Anglais modifier

Étymologie modifier

Du latin spiritus.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
spirit
\ˈspɪɹ.ɪt\
spirits
\ˈspɪɹ.ɪts\

spirit \ˈspɪɹ.ɪt\

  1. Élan (entrain).
    • She was full of high spirits.
      Elle était pleine de vivacité.
  2. Élan (mouvement pour s’élancer)
    • That wild horse has a lot of spirit.
      Ce cheval sauvage a beaucoup d’élan.
  3. Génie, esprit (âme, substance).
    • The spirit of liberty was guiding them.
      L’esprit de la liberté les guidait.
    • The spirit of Rome lives on in modern Europe.
      L’esprit de Rome perdure dans l’Europe moderne.
  4. Lutin.
  5. Vigueur.

Adjectif modifier

spirit \ˈspɪɹ.ɪt\

  1. D’un génie.
    • The spirits of the spirit world are always watching us.
      Les esprits du monde des génies sont constamment en train de nous observer.

Prononciation modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin spiritus.

Nom commun modifier

spirit \Prononciation ?\

  1. Énergie.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 95,7 % des Flamands,
  • 89,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]


Norvégien modifier

Étymologie modifier

Du latin spiritus.

Nom commun modifier

spirit masculin

  1. Alcool.

Roumain modifier

Étymologie modifier

Du latin spiritus.

Nom commun modifier

neutre Singulier Pluriel
cas non articulé articulé non articulé articulé
Nominatif
Accusatif
spirit spiritul spirite spiritele
Datif
Génitif
spirit spiritului spirite spiritelor
Vocatif spiritule spiritule

spirit \Prononciation ?\ nominatif accusatif masculin singulier

  1. Substance spirituelle immatérielle, esprit.
  2. Aptitude intellectuelle, esprit.
  3. Vivacité dans la réflexion, esprit.
  4. Caractère spécifique d’une idée, esprit.
  5. Signe diacritique grec, esprit.
  6. Alcool, esprit.

Voir aussi modifier

  • spirit sur l’encyclopédie Wikipédia (en roumain)