tardor
Catalan modifier
Étymologie modifier
- (1575) Du latin tardationem, accusatif de tardatio, tardationis.
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
tardor \təɾˈdo\ |
tardors \təɾˈdos\ |
tardor [təɾˈdo], [taɾˈdoɾ] féminin
- Automne (saison).
- A la tardor cauen les fulles dels arbres.
Synonymes modifier
Prononciation modifier
Latin modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | tardor | tardorēs |
Vocatif | tardor | tardorēs |
Accusatif | tardorem | tardorēs |
Génitif | tardoris | tardorum |
Datif | tardorī | tardoribus |
Ablatif | tardorĕ | tardoribus |
pudor \Prononciation ?\ masculin
- Lenteur.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- « tardor », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Occitan modifier
Cette entrée est considérée comme une ébauche à compléter en occitan. Si vous possédez quelques connaissances sur le sujet, vous pouvez les partager en modifiant dès à présent cette page (en cliquant sur le lien « modifier le wikicode »). |
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
tardor \taɾˈdu\ |
tardors \taɾˈdus\ |
tardor [taɾˈdu] (graphie normalisée) féminin
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- France (Béarn) : écouter « tardor [Prononciation ?] »
Références modifier
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2