Latin modifier

Étymologie modifier

De testis (« témoin ») et munus (« devoir ») → voir matrimonium et patrimonium.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif testimonium testimonia
Vocatif testimonium testimonia
Accusatif testimonium testimonia
Génitif testimoniī testimoniōrum
Datif testimoniō testimoniīs
Ablatif testimoniō testimoniīs

testimonium \Prononciation ?\ neutre

  1. (Droit) Témoignage, déposition, attestation.
    • qui falsas lites falsis testimoniis petunt. — (Plaute, Rud. prol. 13)
  2. (Droit) Preuve issue d’un témoignage, évidence.
    • hoc interest inter exemplum et testimonium: exemplo demonstratur, id quod dicimus cujusmodi sit: testimonio, esse illud ita, ut nos dicimus, confirmatur,” — (Auct. Her. 4, 3, 5)

Quasi-synonymes modifier

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Voir aussi modifier

  • testimonium sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)  

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin testimonium (« témoignage »).

Nom commun modifier

testimonium

  1. Témoignage.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 87,9 % des Flamands,
  • 88,8 % des Néerlandais.


Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]