Latin modifier

Étymologie modifier

Sans doute dérivé de tĕro, tĕrĕre, trīvi, trītum (« broyer, triturer, piler » (Sens figuré) « épuiser, miner, affaiblir »), avec un \s\ épenthétique pour dissimiler d’avec tritus (« broyé, ereinté ») qui donne aussi detrimentum (→ voir détriment), termentum (→ voir tourment), taetrĭcĭtās (« air sombre, air sévère »).

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif tristis tristis triste tristes tristes tristia
Vocatif tristis tristis triste tristes tristes tristia
Accusatif tristem tristem triste tristes tristes tristia
Génitif tristis tristis tristis tristium tristium tristium
Datif tristi tristi tristi tristibus tristibus tristibus
Ablatif tristi tristi tristi tristibus tristibus tristibus

tristis \Prononciation ?\ masculin

  1. Triste, sombre, chagrin, affligé, renfrogné.
  2. Triste, affligeant, sinistre, funeste, de mauvais augure, effrayant, menaçant.
    • tristia (tempora) — (Ovide)
      l'adversité; les Tristes.
  3. Austère, sérieux, sévère, dur, cruel, impitoyable.
    • vigilum canum tristes (= severae) excubiae — (Horace)
      la garde sévère des chiens sans cesse en éveil.
  4. Triste à voir, laid, hideux.
  5. Désagréable au goût, à l'oreille, à l'odorat.
    • tristis anhelitus oris — (Ovide)
      haleine forte.

Dérivés modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier