uzanto
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- Composé de la racine uz (« employer »), du suffixe -ant- (« participe actif présent ») et de la finale -o (substantif).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | uzanto \u.ˈzan.to\ |
uzantoj \u.ˈzan.toj\ |
Accusatif | uzanton \u.ˈzan.ton\ |
uzantojn \u.ˈzan.tojn\ |
uzanto \u.ˈzan.to\
Prononciation modifier
- Toulouse (France) : écouter « uzanto [Prononciation ?] » (bon niveau)
Références modifier
Bibliographie modifier
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- uzanto sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- uzanto sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition uz-ant-o présente dans l’Antaŭparolo de la Fundamento (Antaŭparolo, R1, R2 et R3 de l’Akademio de Esperanto).