vesanus
Latin modifier
Étymologie modifier
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | vesanus | vesană | vesanum | vesanī | vesanae | vesană |
Vocatif | vesane | vesană | vesanum | vesanī | vesanae | vesană |
Accusatif | vesanum | vesanăm | vesanum | vesanōs | vesanās | vesană |
Génitif | vesanī | vesanae | vesanī | vesanōrŭm | vesanārŭm | vesanōrŭm |
Datif | vesanō | vesanae | vesanō | vesanīs | vesanīs | vesanīs |
Ablatif | vesanō | vesanā | vesanō | vesanīs | vesanīs | vesanīs |
vēsānus \Prononciation ?\ masculin
- Fou, insensé.
- Nefas porro esset, atque ab eo venerationis studio prorsus alienum, qua Ecclesiae leges sunt excipiendae, sancitam ab ipsa disciplinam […] vesana opiniandi libidine improbari
- Ce serait donc un attentat, une dérogation formelle au respect que méritent les lois ecclésiastiques, de blâmer, par une liberté insensée d’opinion, la discipline que l’Église a consacrée […]. — (Grégoire XVI, Mirari vos, 1832)
- Nefas porro esset, atque ab eo venerationis studio prorsus alienum, qua Ecclesiae leges sunt excipiendae, sancitam ab ipsa disciplinam […] vesana opiniandi libidine improbari
Variantes modifier
Dérivés modifier
- vēsānĭa (« déraison, folie, délire, extravagance »)
- vēsānĭens (« furieux »)
- vēsānĭo (« être furieux »)
Références modifier
- « vesanus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage