àr
Breton modifier
Étymologie modifier
- Variante dialectale de war (« sur »). Du vieux breton ar.
- À comparer avec les mots ar en gallois, war en cornique, et ver- en gaulois (sens identique).
Préposition modifier
Personne | Forme |
---|---|
1re du sing. | àrnon |
2e du sing. | àrnous |
3e masc. du sing. | àrnezhoñ |
3e fém. du sing. | àrnezhi |
1re du plur. | àrnomp |
2e du plur. | àrnocʼh |
3e du plur. | àrnezhe |
Impersonnel | — |
àr \ar\
- (Vannetais) Sur.
- Arcʼhoazh vintin da 5 eur e tle ar Frañsizion fardiñ àr ar Jermanded a-dal deomp. — (Loeiz Herrieu, Kammdro an Ankoù, Éditions Al Liamm, 1994, page 105)
- Demain matin à 5 heures, les Français doivent fondre sur les Allemands en face de nous.
- Arcʼhoazh vintin da 5 eur e tle ar Frañsizion fardiñ àr ar Jermanded a-dal deomp. — (Loeiz Herrieu, Kammdro an Ankoù, Éditions Al Liamm, 1994, page 105)
Prononciation modifier
- Nantes (France) : écouter « àr [Prononciation ?] » (bon niveau)