Voir aussi : EG, Eg, eg, eg-, -eg, -eg-, eg., e.g., e. g., .eg

HongroisModifier

ÉtymologieModifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun Modifier

ég \eːɡ\

  1. Ciel.

PrononciationModifier

  • Hongrie : écouter « ég [eːɡ] »

IslandaisModifier

ÉtymologieModifier

Du vieux norrois ek.

Pronom personnel Modifier

ég \jɛː\

  1. Je.
    • Ég heiti Magnús./Magnús heiti ég.
      Je m’appelle Magnus.

DérivésModifier

SynonymesModifier

DéclinaisonModifier

Pronoms personnels en islandais
Singulier 1re personne 2e personne 3e personne masculin 3e personne féminin 3e personne neutre
Nominatif ég, eg , ek þú hann hún, hon , hón það, þat
Accusatif mig, mik þig, þik hann hana það, þat
Datif mér þér honum, hánum henni því
Génitif mín þín hans hennar þess
Pluriel 1re personne 2e personne 3e personne masculin 3e personne féminin 3e personne neutre
Nominatif við þið, þit þeir þær þau
Accusatif okkur ykkur þá þær þau
Datif okkur ykkur þeim þeim þeim
Génitif okkar ykkar þeirra þeirra þeirra


RéférencesModifier

  • Solveig Bjarnason, Parlons islandais : Langue et culture, L’Harmattan, 2016, 308 pages, ISBN 9782140012570, page 77