ĉagreniĝi
EspérantoModifier
ÉtymologieModifier
- (Date à préciser) Composé de la racine ĉagren (« chagriner »), du suffixe -iĝ- (« devenir ») et de la finale -i (verbe).
Verbe Modifier
Voir la conjugaison du verbe ĉagreniĝi | |
---|---|
Infinitif | ĉagreniĝi |
ĉagreniĝi \t͡ʃa.ɡre.ˈni.d͡ʒi\ transitif
- S’attrister, se chagriner.
Sed ne ĉagreniĝu, mi helpos vin kaj diros, kiamaniere vi povos akiri la oran ĉevalon.
— (Kabe, Fratoj Grimm — Elektitaj Fabeloj, 1906)Sed anstataŭ ĉagreniĝi, la malsanulo kontraŭe ĝojis pro tio.
— (Vallienne, Ĉu li?, 1908)
Autre alphabet ou système d’écritureModifier
Apparentés étymologiquesModifier
- ĉagreni
- ĉagreno
- ĉagrena
- ĉagreniĝo
- ĉagreniĝa
- ĉagreniĝanto
- ĉagreniĝantino
- ĉagreniĝeti
- ĉagreniĝinte
- ĉagreniĝinta
PrononciationModifier
- France (Toulouse) : écouter « ĉagreniĝi [Prononciation ?] »
RéférencesModifier
BibliographieModifier
- ĉagreniĝi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- ĉagreniĝi sur le site Reta-vortaro.de (RV)