Espéranto modifier

Dans d’autres systèmes d’écriture : cxerko, cherko

Étymologie modifier

(Date à préciser) Composé de la racine ĉerk (« cercueil ») et de la finale -o (substantif)[1].

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ĉerko
\ˈt͡ʃer.ko\
ĉerkoj
\ˈt͡ʃer.koj\
Accusatif ĉerkon
\ˈt͡ʃer.kon\
ĉerkojn
\ˈt͡ʃer.kojn\

ĉerko \ˈt͡ʃer.ko\

  1. Cercueil.
    • Mi palpadis per la manoj la muretojn de la ĉerko kaj ripetadis al mi: mi estas enterigita vive. — (Nikolaï Afrikanovitch Borovko, El la tombo, dans La Esperantisto, 1892, pp.103-108 → lire en ligne)
      Je palpais avec mes mains les petites parois du cercueil et je me répétais : je suis enterré vivant.

Apparentés étymologiques modifier

→ voir la catégorie Mots en espéranto comportant la racine ĉerk  . Racine:espéranto/ĉerk/dérivés

Prononciation modifier

Voir aussi modifier

  • ĉerko sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références modifier

Sources modifier

Bibliographie modifier